Litir náttúrunnar

Það er svo yndislegt þegar litirnir fara að koma aftur í náttúruna, ég bíð spennt eftir fallega gulum fíflum, sóleyjum og gleym-mér-ey sem gera sig svo velkomna í náttúrunni og görðunum okkar.  Það er ekki langt að bíða.

Páskarnir voru alveg yndislegir.  Þetta er fyrsta fríið mitt höfuðverkjalaus og ég naut þess í botn.  Vaknaði og teigði mig í bók, eldaði góðan mat, saumaði og tók svolítið til í kringum mig (það verður víst að gera það líka).  Núna er ég södd og sæl af pönnukökuáti og tilbúin að mæta til vinnu á morgun.

Ég hef ákveðið að sækja um sem sjálfboðaliði í eldhúsi í breskum skóla í 9 vikur í sumar.  Þessi vika fer í að ganga frá umsókninni og senda hana út.  Málið er að mig langar svo rosalega að læra þarna (skúlptúr) en það sem hefur helst setið í mér er að árið kostar alveg um milljón svo ég þarf að vera viss.  Þarna fæ ég vonandi frábært tækifæri til að kynnast skólanum og læra helling í grænmetis eldamensku í leiðinni (þetta er lífrænt grænmetis eldhús).  Oooh hvað þetta verður gaman, púl og vinna jú en ótrúlega gaman.  Svo bjó ég líka í englandi hérna í gamla daga (hóst, soldið langt síðan)  og er alveg til í að endurnýja kynnin.

Páskamaturinn var súpa og svo bakaði ég brauð.  Máni borðaði bara súpuna sjálfa en ekki grænmetið og baunirnar sem voru í henni en Hafrúnu fannst súpan góð....eða hún sagði það allavega ... brauðið var allt í lagi, ég er að læra þetta með glútenlausu brauðin.  Ég gerði múffur og frysti svo restina, fínt að eiga þetta til að grípa í.  Þau stoppuðu alveg  agalega stutt, veit ekki hvort ég var svona hrikalega leiðinleg eða hvað?  Ah þessi ungdómur í dag....

Hafdís (kona pabba) átti afmæli á föstudaginn og fjölskyldunni var boðið í mat.  Pabbi stóð upp rétt fyrir matinn og fór með þvílíka ljóðið sem hann orti til konunnar sinnar.  Ég var alveg að rifna úr stolti þetta var svo flott hjá honum.   Hann er alltaf að yrkja og farinn að lesa bragfræði núna, líst ekkert smá vel á minn kall.

Í morgun fann ég kasettu frá fundi hjá miðli sem ég fór til í nóvember 2005.  Það var alveg magnað að heyra þetta, var búin að gleyma þessu öllu saman.  Er að hugsa um að fara aftur til hennar núna. Einhver þarna uppi er örugglega að ýta á mig með því að ,,láta´´ mig finna þessa spólu...eða eitthvað álíka.  En mig vantaði svoooo hana Magneu mína til að ræða við eftir að ég hlustaði á spóluna.  Stundum er Danmörk alveg hrikalega langt í burtu.  Svo á hún líka afmæli á miðvikudaginn (sjáið hvað ég er að hjálpa ykkur!!) og þetta er fyrsta afmælið sem við erum ekki saman systurnar held ég bara í 8 ár, en þá var ég í Danmörku og hún hér... svona er heimurinn skrýtinn stundum.  Þetta er svona ,,vont en það venst´´ dæmi.  Afmælisgjöfin hennar er ekki alveg tilbúin og ekki mér að kenna í þetta skiptið heldur fékkst einfaldlega ekki það efni sem mig vantaði til að klára hana.  En það verður ekki langt í að ég geti sent hana út held ég.

jæja, dagur að kveldi kominn og allt það.  Hlakka til að labba í vinnuna á morgun, hef saknað göngunnar í fríinu, kroppurinn farinn að kalla á það

knús á ykkur

Hrönnsan